Toen ik klein was ben ik een paar keer met m'n familie op wintersport geweest. Ik denk dat we de laatste keer gingen toen ik elf of twaalf was. Dat is alweer vier jaar geleden. Straks sta ik bovenaan bij de skiliften, te prusten met die verschrikkelijke schoenen, en blijkt dat ik helemaal niet meer kan skiën. Daar ben ik echt een beetje bang voor. Die schoenen zijn trouwens vreselijke krengen, ze kunnen nooit goed zitten én comfortabel zijn. Net als een helm, wat haat ik dat ding. En toch gebruik ik hem, want alles liever dan ingedeukte hersens na een stevige valpartij.
Waar ik ook ontzettend naar verlang is het lekkere eten op de piste. Sommige zullen de gerechten kaiserschmarren en apfelstrudel niks zeggen, maar jongens, dat is een echte traktatie. Na een ochtend of middag intensief skiën, is zo'n bord vol warme pannenkoekbrokken echt de hemel.
Ik kijk er dus enorm naar uit en ben al druk bezig met het inpakken van m'n tas. Je moet aan zo veel dingen denken. Pff...
xx D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten